دعاوی املاک

مهم ترین دعاوی مرتبط با املاک ، دعوای خلع ید غاصبانه ، دعوای تخلیه و دعاوی تصرف می باشند.

عدم آگاهی از این گونه دعاوی و طریقه اقامه صحیح آن سبب می شود بسیاری از افراد پس از طرح دعوا و پیگیری دادرسی های طولانی نتیجه مثبتی عایدشان نشود و موجب ناامیدی آن ها از دستگاه قضایی گردد حال آن که هر دعوای حقوقی که در دادگاه اقامه می شود دارای شرایط و ارکان خاص خود می باشد. بنابراین ، رسیدگی به آن منوط به تحقق ارکان و شرایط تشکیل دهنده آن و تقدیم دادخواست مطابق مقررات قانون است.

دعوای خلع ید غاصبانه:

رسیدگی به این دعوی فرع بر اثبات مالکیت خواهان است. یعنی زمانی باید خواهان این دعوا را مطرح کند که بتواند شرایط و ارکان تشکیل دهنده این دعوا را که اثبات مالکیت خواهان و تصرف غاصبانه و یا در حکم غاصبانه خوانده است را ثابت کند.

حال در صورتی که اصل مالکیت خواهان محل نزاع واقع شده و دلیل و مدارک کافی برای اثبات مالکیت خود نداشته باشد و اظهارات وی حاکی از نوعی ادعای مالکیت باشد که احراز آن منوط به رسیدگی مستقل است ، در این صورت دعوای خلع ید خواهان به تنهایی قابلیت استماع نداشته و به استناد ماده 5 قانون آیین دادرسی مدنی قابل رد خواهد بود چراکه خواهان ادعایی را مطرح کرده که در ردیف خواسته نیامده است.

لازم به ذکر است که به لحاظ حقوقی خلع ید عنوان دعوایی است که مالک یک مال غیرمنقول (آپارتمان ، زمین ، خانه ، مغازه) به طرفیت تصرف غیرقانونی ملک خود اقامه می کند و از دادگاه می خواهد به روند تصرف غیرمجاز خوانده پایان داده وملک مزبور را از تصرف خوانده خارج ساخته و به او بازگرداند.

دعوای تخلیه:

دعاوی تخلیه با دعوای خلع ید کاملا متفاوت است زیرا ، منشا دعوای خلع ید غصب است و هیچ قراردادی بین مالک و متصرف مال وجود ندارد ولی در دعوای تخلیه یک رابطه حقوقی (قرارداد)میان طرفین وجود داشته و شروع تصرف خوانده مجاز و قانونی بوده است اما ادامه تصرفات او از سوی خواهان غیر قانونی تلقی شده است.
به عنوان مثال: ملکی برای مدت یکسال اجاره داده شده است و حال خواهان مدعی انقضا یا فسخ قرارداد اجاره بوده و درخواست توقف تصرفات و اعاده ملک به خود را دارد. همانطور که ملاحظه شد در اینجا خواهان به قانونی بودن شروع تصرفات خوانده اقرار دارد اما بقای این تصرفات را غیر قانونی می داند.
دعاوی تصرف:
دعاوی تصرف شامل سه نوع دعوا می شود: دعوای تصرف عدوانی ، دعوای مزاحمت و دعوای ممانعت از حق.

بحث مالکیت مال غیر منقول مطرح نیست بلکه در این دعاوی خواهان ادعا دارد ملک موضوع دعوا سابقاً در تصرف و مورد استفادهاو بوده است و دیگری بدون رضایت او و بدون مجوز قانونی حسب مورد ملک را از تصرف او خارج کرده و یا مانع اعمال حق او در ملک مزبور گشته و یا مزاحم تصرفات او شده است و حال خواهان خواستار اعاده ملک به خویش و یا رفع ممانعت و مزاحمت خوانده از ملک موضوع دعوا می باشد.

قانونگذار برای این نوع از دعاوی امتیازات ویژه ای در نظر گرفته است من جمله: غیر مالی تلقی کردن این دعاوی ، رسیدگی خارج از نوبت و اجرای حکم صادره از دادگاه بدوی هرچند هنوز رای صادره قطعی نشده باشد.

بدون دیدگاه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

19 + 3 =