مقررات تاسیس شرکت بیمه در مناطق آزاد تجاری


فصل اول – تعاریف:
ماده 1- در این آیین نامه واژه های زیر به جای عبارتهای مشروح مربوط به كار می رود:
الف – مناطق آزاد: مناطق آزاد تجاری – صنعتی جمهوری اسلامی ایران
ب – سایر نقاط كشور: كشور جمهوری اسلامی ایران به استثنای مناطق آزاد.
پ – منطقه: هر یك از مناطق آزاد
ت – سازمان: سازمان هر یك از مناطق آزاد.
ث – موسسات موضوع این آیین نامه: كلیه موسسات مذكور در ماده (2) این آیین نامه.
ج – موسسات بیمه: موسسات بیمه ای كه طبق مقررات این آیین نامه مجاز به فعالیت در منطقه می باشند.
چ – موسسات بیمه متقابل: موسسات بیمه ای كه خدمات خود را به صورت بیمه متقابل تنها به اعضا ارایه می نمایند.
ح – موسسه كارگزاری بیمه: شخص حقوقی كه در مقابل دریافت كارمزد, واسطه انجام معاملات بیمه و یا بیمه اتكایی بین طرف ها بوده و شغل او تنها ارایه خدمات بیمه ای می باشد.
خ – شعبه: واحد تابعه یكی ازموسسات بیمه ایرانی كه در چارچوب موضوع و وظایف موسسه اصلی تحت نام و مسوولیت آن در منطقه فعالیت می كند.
ــــــــــ 24117/ت 22117 ه 1- تصویب نامه ــــــــــــ 8/6/1379 ـــــــ

د- نمایندگی بیمه: شخص حقیقی یا حقوقی كه بر اساس قرارداد نمایندگی با یكی از موسسات بیمه ایرانی و مقررات این آیین نامه, انجام بخشی از موضوع و وظایف موسسه طرف قرارداد در امر بیمه را در منطقه به عهده گرفته است.

فصل دوم – تاسیس :

ماده 2- عملیات بیمه و بیمه اتكایی در مناطق آزاد به وسیله موسساتی كه بنا به پیشنهاد سازمان, طبق مقررات این آیین نامه از بیمه مركزی ایران مجوز دریافت داشته و به یكی صورتهای زیر به ثبت برسند انجام خواهد شد:
1- شركت سهامی یا تعاونی بیمه ایرانی با مشاركت سهامداران حقیقی و حقوقی ایرانی و یا خارجی كه كلیه سهام آن با نام باشد.
2- موسسه نمایندگی و یا كارگزاری بیمه.

تبصره 1- تاسیس شعبه توسط موسسات بیمه با رعایت مقررات این آیین نامه و ثبت در منطقه بلامانع است.

تبصره 2- اعطای نمایندگی بیمه به اشخاص حقیقی با رعایت ضوابطی كه به تصویب شورای عالی بیمه می رسد امكان پذیر است.

تبصره 3- فعالیت شعبه ها و نمایندگی های موسسات بیمه سایر نقاط كشور در هر یك از مناطق آزاد با رعایت مقررات قانون تاسیس بیمه مركزی ایران و بیمه گری در چارچوب این آیین نامه و سایر ضوابط حاكم بر موسسات مزبور بلامانع است.

ماده 3- موسساتی كه در اجرای این آیین نامه اجازه فعالیت در منطقه دریافت می نمایند, مجاز به عرضه بیمه برای اشخاص مقیم, موضوعات و موارد بیمه موجود در سایر نقاط كشور و بیمه حمل و نقل كالای وارداتی به سایر نقاط كشور كه قرارداد خرید آن در ایران منعقد یا اعتبار اسنادی آن در ایران باز شده است
نمی باشند. عملیات بیمه اتكایی از شمول حكم این ماده مستثناست.

تبصره 1- موسساتی كه تنها اجازه فعالیت بیمه ای مستقیم در منطقه را دارند
نمی توانند از موسسات بیمه سایر نقاط كشور بیمه اتكایی قبول نمایند.

تبصره 2- موسسات بیمه می توانند نسبت به بیمه اموال و مسوولیت (غیر بیمه اشخاص) در چارچوب این آیین نامه و رعایت قوانین و مقررات مربوط در مناطق ویژه اقتصادی فعالیت كنند.

تبصره 3- صدور بیمه نامه توسط موسسات بیمه ای مناطق آزاد برای آن دسته از موضوعات و موارد بیمه ای كه از طرف موسسات بیمه ای ایرانی فعال در سایر نقاط كشور عرضه نمی شود از شمول این ماده مستثناست و فهرست این قبیل موضوعات و موارد بیمه مجاز در سرزمین اصلی, برای موسسات بیمه, توسط بیمه مركزی ایران حداكثر ظرف 3 ماه از تاریخ تصویب این مقررات, تهیه و به سازمانها اعلام می شود.

ماده 4- حداقل سرمایه برای موسسات بیمه, نمایندگی و كارگزاری بیمه به قرار زیر است:

1- موسسات بیمه مستقیم با سرمایه حداقل پانزده میلیارد (000/000/000/15) ریال تشكیل می شوند كه باید حداقل پنجاه درصد (50%) آن به صورت نقد پرداخت شده باشد.
2- موسسات بیمه متقابل با سرمایه حداقل دویست میلیون (000/000/200) ریال تشكیل می شوند كه باید حداقل پنجاه درصد (50%) آن به صورت نقد پرداخت شده باشد.
3- موسسات بیمه اتكایی با سرمایه حداقل هشتاد و پنج میلیارد
(000/000/000/85) ریال تشكیل می شوند كه باید حداقل پنجاه درصد
(50%) آن به صورت نقد پرداخت شده باشد.
4- موسسات نمایندگی و یا كارگزاری بیمه با سرمایه حداقل سیصد میلیون
(000/000/300) ریال تشكیل می شوند كه باید حداقل پنجاه درصد
(50%) آن به صورت نقد پرداخت شده باشد.

تبصره 1- هر گونه تعدیل در ارقام مندرج در این ماده هر 2 سال یكبار موكول به پیشنهاد مشترك دبیرخانه شورای عالی مناطق آزاد و بیمه مركزی ایران و تصویب هیات وزیران است.

تبصره 2- سهامداران خارجی موسسات موضوع این آیین نامه سهم الشركه ریالی خود را باید بابه ارزهای مورد قبول بانك مركزی ایران پرداخته و یا گواهی تبدیل ارز را ارایه نمایند.

تبصره 3- وجوه سرمایه موضوع این ماده باید نزد یكی از بانكهای مورد تایید بانك مركزی جمهوری اسلامی ایران كه ترجیحا” در مناطق آزاد دارای شعبه باشد واریز شود.

فصل سوم – مجوز ثبت و پروانه فعالیت

ماده 5- ثبت موسسات موضوع این آیین نامه در منطقه, موكول به ارایه مجوز ثبت كه توسط بیمه مركزی ایران صادر می شود و ثبت هر گونه تغییرات بعدی در اساسنامه, میزان سرمایه و سهام موسساتی كه به ثبت رسیده باشند موكول به ارایه موافقت بیمه مركزی ایران است.

ماده 6- برای تحصیل مجوز ثبت, مدارك و اطلاعات زیر باید به بیمه مركزی ایران تسلیم شود:
الف – اساسنامه موسسه.
ب – میزان سرمایه موسسه, رسید یا گواهینامه تعهد پرداخت آن.
پ – سهام نقدی و غیر نقدی و نحوه پرداخت آنها.
ت – صورت سهامداران, بازرسان و مدیران و تابعیت و تعداد سهام هر یك از آنها.
ث – اسناد و مدارك و اطلاعات دیگری كه معرف صلاحیت مالی و فنی موسسه و حسن شهرت مدیران آن باشد.

تبصره – مجوز ثبت صادر شده برای مدت 6 ماه اعتبار دارد. در صورت عدم ثبت موسسه ظرف مهلت مذكور باید مجددا” مجوز ثبت تحصیل شود.

ماده 7- بیمه مركزی ایران موظف است حداكثر ظرف 30 روز از تاریخ تسلیم آخرین مدارك و اطلاعات خواسته شده با رعایت ماده (28) قانون چگونگی اداره مناطق آزاد تجاری – صنعتی جمهوری اسلامی ایران – مصوب 1372 – و مقررات این آیین نامه نظر خود را اعم از قبول یا رد تقاضا به طور كتبی به سازمان اعلام نماید.

تبصره – در صورتی كه متقاضی به نظر اعلام شده اعتراض داشته باشد می تواند ظرف 30 روز اعتراض خود را به مجمع عمومی بیمه مركزی ایران تسلیم كند. تصمیم مجمع مزبور قطعی و لازم الاجراست.

ماده 8- بیمه مركزی ایران با دریافت گواهی ثبت موسسه در منطقه, پروانه فعالیت برای بیمه اتكایی, یك یا چند رشته بیمه مستقیم و یا هر دو صادر خواهد كرد.

فصل چهارم – لغو پروانه و محدود نمودن فعالیت:

ماده 9- پروانه فعالیت صادر شده توسط بیمه مركزی ایران برای تمام رشته ها یا رشته های معین در موارد معین در موارد زیر لغو خواهد شد:
الف – در صورت تقاضای دارنده پروانه.
ب – در صورتی كه موسسه تا یكسال پس از صدور پروانه عملیات خود را در منطقه شروع نكره باشد.
پ – در صورت ورشكستگس موسسه.
ت – در صورتی كه به تشخیص بیمه مركزی ایران و تایید شورای عالی بیمه, وضع مالی موسسه طوری باشد كه نتواند به تعهدات خود عمل نماید یا ادامه فعالیت موسسه به زیان بیمه شدگان و بیمه گذاران و صاحبان حقوق آنها باشد.
ث – سایر موارد پیش بینی شده در این آیین نامه.

ماده 10- در مواردی كه موسسات موضوع این آیین نامه بر خلاف اساسنامه خود یا مقررات این آیین نامه یا حسب اعلام سازمان برخلاف سایر مقررات حاكم بر این موسسات در منطقه رفتار نمایند, به پیشنهاد بیمه مركزی ایران و تصویب شورای عالی بیمه از فعالیت یا رشته های معین یا بیمه اتكایی به طور موقت یا دایم ممنوع خواهند شد.

ماده 11- صدور و لغو پروانه فعالیت موسسات موضوع این آیین نامه یا ممنوعیت آنها از فعالیت به طور موقت و اطلاعاتی كه از لحاظ حفظ منافع بیمه گذاران و صاحبان حقوق آنها لازم باشد, به هزینه خود موسسه توسط بیمه مركزی ایران در روزنامه رسمی كشور و یكی از روزنامه های كثیر الانتشار تهران و منطقه در دو نوبت به فاصله یك ماه آگهی خواهد شد.

ماده 12- در صورتی كه پروانه فعالیت موسسه بیمه ای برای یك یا چند رشته بیمه اتكایی بطور دایم لغو شود, بنا به پیشنهاد بیمه مركزی ایران و تصویب شورای عالی بیمه, ترتیبی اتخاذ خواهد شد كه متضمن منافع بیمه گذاران, بیمه شدگان و صاحبان حقوق آنها باشد. از جمله این ترتیبات, انتقال پرتفوی موسسه با كلیه سوابق و اسناد مربوط به حقوق و تعهدات آن به موسسه دیگری كه مجاز به فعالیت در منطقه باشد خواهد بود.

فصل پنجم – نحوه فعالیت:

ماده 13- موسسات بیمه موضوع این آیین نامه موظفند حساب اندوخته های قانونی و ذخائر فنی خود را نگهدارند و نحوه بكار افتادن آنها را به صورت مشخص منعكس نمایند. انواع اندوخته های قانونی و ذخایر فنی برای هر یك از رشته های بیمه و میزان و طرز محاسبه, همچنین ترتیب بكار انداختن این اندوخته ها و ذخایر و نیز سرمایه موسسه و نحوه ارزیابی اموال منقول و غیر منقول كه نماینده منابع مالی موسسات مذكور است به موجب دستورالعمل هایی است كه به تصویب شورای عالی بیمه می رسد.

ماده 14- موسسات بیمه موضوع این آیین نامه موظفند ده درصد (10%) از كلیه معاملات بیمه ای مستقیم خود را نزد بیمه مركزی ایران بیمه اتكایی نمایند. بیمه مركزی ایران در قبول یا رد اتكایی مزبور مجاز می باشد.

تبصره – نرخ كارمزد و سایر شرایط به موجب دستورالعملی است كه به تصویب شورای عالی بیمه خواهد رسید.

ماده 15- اموال موسسات بیمه موضوع این آیین نامه همچنین اندوخته ها و ذخایر مذكور در ماده (13) تضمین حقوق و مطالبات بیمه گذاران و بیمه شدگان و صاحبان حقوق آنان است و در صورت انحلال یا ورشكستی موسسه, بیمه گذاران و بیمه شدگان و صاحبان حقوق آنان نسبت به سایر بستانكاران حق تقدیم دارند.

تبصره 1- در میان رشته های مختلف بیمه حق تقدم با بیمه عمر است.

تبصره 2- موسسات مذكور در این ماده نمی توانند بدون موافقت قبلی بیمه مركزی ایران اموال خود را صلح حقوق نمایند و یا به رهن واگذار كنند و یا موضوع هر نوع معامله با حق استرداد قرار دهند.

تبصره 3- دفاتر اسناد رسمی موظفند هنگام انجام معاملات موضوع تبصره (2) این ماده, مطابق بخش اخیر ماده (60) قانون تاسیس بیمه مركزی ایران و بیمه گری موافقتنامه بیمه مركزی ایران را مطالبه و مفاد آن را در سند منعكس نمایند.

ماده 16- موسسات بیمه موضوع این آیین نامه موظفند هر گونه تغییر در سهامداران عمده, مدیران و بازرسان (حسابرسان) موسسه را ظرف دو هفته به اطلاع بیمه مركزی ایران برسانند.

ماده 18- اشخاصی كه در ایران یا در خارج از كشور به یكی از جرایم قتل, سرقت, خیانت و امانت, كلاهبرداری, صدور چك بی محل و اختلاس یا معاونت در جرایم مذكور محكوم شده باشند, همچنین ورشكستگان به تقصیر و تقلب
نمی توانند جزو موسسان یا مدیران موسسات موضوع این آیین نامه باشند.

ماده 19- موسسات بیمه موضوع این آیین نامه از نظر ادغام و انتقال عملیات, انحلال و ورشكستگی, تابع مقررات این آیین نامه و مواد (51) الی (59) قانون تاسیس بیمه مركزی ایران و بیمه گری می باشند.

فصل ششم – نظارت:

ماده 20- بیمه مركزی ایران طبق مقررات این آیین نامه بر فعالیت موسسات موضوع این آیین نامه در منطقه نظارت خواهد كرد.

ماده 21- موسسات موضوع این آیین نامه حسب مورد موظفند:
الف – حسابها و صورتهای مالی خود را طبق نمونه ای كه به پیشنهاد بیمه مركزی ایران به تایید شورای عالی بیمه می رسد تنظیم و نگهداری نمایند.
ب – یك نسخه از صورتهای مالی خود را كه مورد رسیدگی و اظهار نظر حسابرسان تایید شده توسط سازمان حسابرسی یا حسابرسان معتبر بین المللی قرار گرفته است, حداكثر ظرف 6 ماه از پایان دوره مالی به بیمه مركزی ایران تسلیم كنند.
پ – صورت وضعیت عملیات بیمه ای سالانه خود را طبق نمونه ای كه بیمه مركزی ایران تهیه می كند, تنظیم و ظرف 3 ماه از پایان دوره مربوط به بیمه مركزی ایران تسلیم نمایند.
ت – سایر اطلاعات و آمار دوره ای یا موردی را كه بیمه مركزی ایران به منظور نظارت بر حسن اجرای این آیین نامه لازم تشخیص دهد و اختیار این سازمان قرار دهند.
ث – با بازرسان اعزامی كه با حكم كتبی یكی از اعضای هیات عامل بیمه مركزی ایران و با اطلاع دبیر خانه شورای عالی مناطق آزاد در محل حضور پیدا می كنند همكاری نمایند و اطلاعات لازم را در اختیار آنان قرار دهند.

تبصره – موسسات بیمه ای كه بیمه نامه های بلند مدت زندگی عرضه می نمایند, علاوه بر رعایت ترتیبات فوق موظفند ترتیبی اتخاذ كنند تا حسابها و ذخایر فنی مربوط مورد رسیدگی و تایید محاسب فنی مورد قبول بیمه مركزی ایران قرار گیرد.

ماده 22- حسابرسی موسسات بیمه موضوع این آیین نامه علاوه بر وظایف قانونی و حرفه ای مكلفند در گزارش نهایی خود نسبت به حسن اجرای مقررات این آیین نامه نیز اظهار نظر نمایند.

ماده 23- بیمه مركزی ایران در صورت مشاهده هر گونه تخلف موسسات موضوع این آیین نامه از مقررات مربوط, مراتب را بطور كتبی به موسسه و سازمان اعلام و مهلت مناسبی را برای رفع ایراد تعیین و ابلاغ می نماید.
در صورت عدم رفع به موقع تخلف یا تكرار تخلف, بیمه مركزی ایران حسب مورد با اخطار كتبی مطابق ماده (10) این آیین نامه عمل خواهد كرد.

ماده 24- ارزش خالص دارایی ها (حقوق صاحبان سهام) در موسسات بیمه موضوع این آیین نامه هیچگاه نباید از بزرگترین رقم حاصل از بندهای زیر كمتر باشد:
الف – نود درصد (90%) حداقل سرمایه پرداخت شده طبق مقررات این آیین نامه.
ب – ده درصد (10%) حق بیمه های صادر شده ناخالص آخرین سال مالی ضربدر نسبت نگهداری خسارت دوره.
ج- چهارده و سه دهم درصد (3/14%) میانگین سالانه كل خسارات ایجاد شده در سه دوره مالی قبل ضربدر نسبت نگهداری خسارت دوره.

تبصره – نسبت نگهداری خسارت دوره عبارت است از:
كل خسارتهای ایجاد شده پس از كسر خسارت سهم بیمه گران اتكایی.
كل خسارت ایجاد شده دوره مربوط

ماده 25- در صورت عدم حصول نصابهای مندرج در ماده (24) این آیین نامه, موسسه بیمه موظف است طرح خود را خصوص نیل به نصابهای مذكور را ظرف 3 ماه از پایان مهلت مقرر برای ارایه صورتهای مالی, به تایید بیمه مركزی ایران برساند. در غیر این صورت بیمه مركزی ایران طبق مقررات این آیین نامه نسبت به محدود كردن فعالیت یا لغو پروانه موسسه بیمه حسب مورد اقدام خواهد كرد. در هر حال زمان اجرای طرح ارایه شده نباید بیشتر از یكسال باشد.

ماده 26- موسسات موضوع این آیین نامه مكلفند كلیه دارایی های معرف بدهی ها و ذخایر عملیات بیمه ای, همچنین سرمایه و اندوخته های خود را تنها در مناطق آزاد یا سایر نقاط كشور نگهداری و سرمایه گذاری نمایند.

تبصره – نگهداری بخشی از دارایی های موضوع این ماده در خارج از كشور با تایید سازمان و موافقت بیمه مركزی ایران مجاز است.

فصل هفتم – سایر مقررات

ماده 27- موسسات بیمه و نمایندگان و كارگزاران رسمی بیمه مسوول جبران خساراتی می باشند كه در اجرای وظایفشان به سبب تقصیر و یا مسامحه آنها یا كاركنانشان به دیگران وارد آید. هر موسسه بیمه در رشته یا رشته های معینی كه پروانه بیمه ندارد راسا” یا به وسیله نمایندگان خود قبول بیمه نماید. مكلف به جبران خسارت زیان دیده خواهد بود.

ماده 28- از عملیات اشخاصی كه بدون تحصیل پروانه مبادرت به عملیات بیمه و یا بیمه اتكایی موضوع این آیین نامه نمایند, به درخواست بیمه مركزی ایران توسط سازمان جلوگیری به عمل آمده به علاوه در صورت لزوم, بیمه مركزی ایران اشخاص مزبور را بر اساس مقررات ماده (21) ضوابط ثبت شركت ها و مالكیت های صنعتی و معنوی در مناطق آزاد – تجاری جمهوری اسلامی ایران – مصوب 4/2/1374 شورای عالی مناطق آزاد- و سایر قوانین و مقررات مربوط از طریق مراجع ذی صلاح تحت پیگرد قرار خواهد داد.

ماده 29- رییس شورای عالی بیمه در كلیه مواردی كه اعضای شورای عالی بیمه را به منظور اتخاذ تصمیم نسبت به موضوعات مربوط به تاسیس یا فعالیت موسسات بیمه در مناطق آزاد دعوت می نماید, از دبیر شورای عالی مناطق آزاد یا نماینده وی نیز برای شركت در جلسه دعوت می كند. در این جلسات دبیر شورای عالی مناطق آزاد یا نماینده وی نیز حق رای خواهد داشت.

ماده 30- فعالیت موسسات موضوع این آیین نامه تنها تابع مقررات این آیین نامه است و موارد پیش بینی نشده از حیث اداره امور موسسه, تابع قانون تجارت و قانون اصلاح قسمتی از قانون تجارت خواهد بود.

ماده 31- از تاریخ تصویب این آیین نامه, كلیه مقررات مغایر با آن در منطقه لغو می شود

بدون دیدگاه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

پنج × 5 =